سندرم دختر بزرگ چیست؟

دختران بزرگ‌ تر در همه جا از این که می‌فهمند شباهت‌های زیادی هم در دوران کودکی و هم در شخصیت امروزی‌شان دارند، شوکه می‌شوند. احتمالاً در مورد آن در یا توییتر شنیده اید، جایی که زنان در مورد سندرم دختر بزرگ صحبت می کنند (که به آن سندرم خواهر و برادر بزرگتر نیز گفته می شود). از داشتن مسئولیت‌های زیاد در دوران کودکی مي گويند. این مقاله تمام علائم سندرم دختر بزرگتر، چرایی وجود آن در وهله اول، و آنچه که دختران بزرگتر می توانند برای بهبود از اثرات آن انجام دهند را پوشش می دهد.

چیزهایی که باید بدانید

سندرم دختر بزرگ باری است که دختران بزرگتر احساس می کنند زیرا قبل از اینکه آماده شوند، مسئولیت های بزرگسالی زیادی در خانواده به آنها داده می شود.

دختر بزرگتر می تواند باعث شود زنان احساس فشار بیش از حد، استرس و مسئولیت دائمی در قبال دیگران کنند.

• اگر به اين مشكل مبتلا هستید، با تعیین حد و مرز، واگذاری مسئولیت‌های خود و یادگیری رها کردن، درمان کنید.

سندرم دختر بزرگتر چیست؟

1.سندرم دختر بزرگ باری است که دختران بزرگتر به دلیل تجربه منحصر به فرد دوران کودکی خود احساس می کنند. وظایف اضافی اغلب به بزرگ ترین دختر خانواده داده می شود که منجر به یک “سندرم” مشترک می شود.

مسئول بودن اما اثرات دیگر عبارتند از کمال گرایی، اضطراب و فرسودگی شغلی و همچنین مهارت های رهبری و سازمانی.

• به عنوان مثال، دختران بزرگتر اغلب مجبورند کارهای خانه را انجام دهند، از خواهر و برادرهای خود مراقبت کنند، به والدین خود کمک کنند، و مسیر خود را در خانواده و دنیا بسازند. هنگامی که به آنها وظایفی داده می شود که معمولاً والدین انجام می دهند، به آن والدین می گویند.

اگر همیشه کسی هستید که هدیه خواهر و برادر را برای والدین خود ترتیب می دهید . یک گردهمایی خانوادگی را هماهنگ می کنید.ممکن است به سندرم دختر بزرگ مبتلا شوید. اما همچنین آموزش دیده اید که مردم را خشنود کنید که از شکست می ترسد.

• دیگر تأثیرات والدین روي بزرگ‌ترین دختر عبارتند از: داشتن مشکل با محدودیت‌ها در روابط، ناتوانی در رها کردن برای تفریح ​​و همیشه تمایل به کنترل. گاهی اوقات می تواند منجر به سرکشی شود.

چرا دختران بزرگتر اینقدر شبیه هستند؟

1.تروماي والدین در دختر بزرگتر مدت زیادی طول می کشد.

اگر کسی مجبور شود قبل از اینکه برای او مناسب باشد مانند یک بزرگسال رفتار کند، ممکن است رشد اجتماعی و عاطفی مهمی را از دست بدهد. مقداری مسئولیت چیز خوبی است، اما زیاده‌روی می‌تواند انسان را از جلب رضایت والدین و انجام تمام وظایفشان مضطرب کند.

• والد شدن می تواند سبک های دلبستگی ناایمن، استرس و اضطراب و سرزنش خود یا احساس گناه را تحریک کند.

• درخواست از یک کودک نه ساله برای شستن ظرف ها ايجاد تروما در او نیست. ولي اگر از آنها بخواهید که تمام وعده های غذایی خانواده را بپزند. مراقب تمام وقت خواهر یا برادر باشند اين كار در وجود آنها تروما ايجاد مي كند.

2.ترتیب تولد بر شخصیت افراد تأثیر می گذارد.

برخی از افراد ادعا می کنند که فرزند اول وظیفه شناس تر و ناپایدارتر است. زیرا در هنگام تولد خواهر و برادر کوچکتر از توجه والدین خود خلع شده است. ممکن است همیشه اینطور نباشد، اما بزرگ‌ترین آنها به این معنی است که آنها معمولاً در زمانی که والدینشان به کمک نیاز داشتند، تواناترین فرزند بودند.

• تئوری ترتیب تولد در روانشناسی قدیمی و تا حدی بی اعتبار است. اکثر متخصصان موافقند که در حالی که موقعیت شما به ترتیب خواهر و برادر بر تجربیات و شخصیت شما تأثیر می گذارد. در هر خانواده بسته به شرایط آنها تأثیر متفاوتی دارد.

3.بسیاری از خانواده‌ها کارهای متفاوتی را به دختران نسبت به پسران می‌دهند.

به دلیل رفتار متفاوتی با دختران و پسران در بسیاری از فرهنگ‌ها، وظایف مراقبت از کودک و خانه اغلب به دختران خانواده داده می‌شود، در حالی که به پسران وظایف دیگری داده می‌شود یا هیچ کدام. اصلا این امر باعث می‌شود که دختران بیش از برادرانشان بیش از حد مسئولیت‌هایشان را به دوش بکشند.

• جنسیت نیز از طریق الگوبرداری بر سندرم دختر بزرگتر تأثیر می گذارد. اگر دختری ببیند که مادرش درگیر کارهای خانه و سازماندهی خانواده است، ممکن است فکر کند که او نیز باید اینگونه رفتار کند.

• گاهی اوقات دختر بزرگتر مجبور می شود که جانشین مادر شود. وقتی مادر خیلی سرش شلوغ است، دختر به جای او وارد عمل می‌شود، که باعث می‌شود بچه‌ها کارهای زیادی را انجام دهند.

مقاله مرتبط: چگونه بدون خانواده خوب زندگی خوبی داشته باشیم

چگونه از سندروم دختر بزرگتر درمان شویم؟

1.وظایفی را که بر عهده دارید محدود کنید.

 اگر همیشه برای هدیه سالگرد پدر و مادرتان و گردهمایی خانوادگی برنامه ریزی می کنید، برخی از این مسئولیت ها را از گردن خود بردارید. از خواهر و برادر یا سایر عزیزان خود بپرسید که آیا می توانند آنها اين مسئوليت ها را انجام دهند. شاید تعجب کنید که آنها چقدر مایل به حضور هستند!

• قبل از اینکه بخواهید دیگران را راضی کنید، نیازهای خود را اولویت بندی کنید. کمک به مردم خوب است، اما نه به قیمت رفاه خود.

• به یاد داشته باشید که نه گفتن اشکالی ندارد. در روابط خود حد و مرزی تعیین کنید تا مشخص شود در چه مواردی می توانید و چه چیزی نمی توانید کمک کنید.

یاد بگیرید که رها شوید و از آن لذت ببرید! با برنامه ریزی زمانی برای رقصیدن، دویدن، بازی کردن، یا فقط دراز کشیدن روی چمن در پارک، لحظات بازیگوشی و خودانگیختگی را در زندگی خود ایجاد کنید. این می تواند به شما کمک کند یاد بگیرید که زندگی همیشه مسئولیت پذیر بودن نیست.

• زمانی را برای استراحت اختصاص دهید. با برنامه ریزی زمان استراحت، خوب خوابیدن و انجام فعالیت های فراغتی که از آن لذت می برید، از خود مراقبت کنید.

3.با خود با عشق صحبت کنید.

بهترین تلاش خود را با خودگویی مثبت تشویق کنید. برای انجام کارها به خوبی از خود تعریف کنید و به خود یادآوری کنید که وقتی همه چیز درست پیش نمی رود، اشکالی ندارد. این به شما کمک می‌کند پیام‌های منفی را که در دوران کودکی دریافت کرده‌اید در مورد اینکه باید همه چیز را به‌خوبی برای خانواده انجام دهید، نادیده بگیرید.

4.برای کودک درونتان نامه بنویسید.

برخی از درمانگران می گویند که بخشی از وجود شما – فرزند درونی شما – هنوز کودکانه است. از اتفاقی که در دوران کودکی برای شما افتاده آزاردهنده است. با فکر کردن به اینکه در آن زمان چه کسی بودید و برای آنها نامه نوشتید، می توانید آنچه را که در آن زمان از سر گذرانده اید پردازش کنید. خود کوچکتر خود را ببخشید، از آنها عذرخواهی کنید و به این فکر کنید که چگونه می توانید اکنون با آنها بهتر رفتار کنید. بیرون آوردن فرزند درونتان به شما کمک می‌کند. تا بخشی از روحیه دوران کودکی‌تان را که ممکن است از دست داده‌اید بازگردانید.

• اگر نمی خواهید نامه ای بنویسید، فقط تصور کردن خود در دوران کودکی و فکر کردن به آنچه که اکنون به آنها می گویید می تواند کمک زیادی به شما کند.

• با تأمل در خود دوران کودکی خود، می توانید در مورد فرزند درونی گمشده خود بیشتر بیاموزید و به طور بالقوه به التیام روح خود کمک کنید.

5.با یک درمانگر صحبت کنید.

متخصصان سلامت روان به ما کمک می کنند راه حل هایی را برای مشکلات خود به روش هایی که برای ما مفید است کشف کنیم. درمان به شما کمک می کند خود و خانواده خود را بهتر بشناسید. این می تواند به شما در رفع کمال گرایی، اضطراب، افسردگی یا هر اثر دیگری که ممکن است تربیت شما بر شما داشته باشد کمک کند.

• حتی اگر مشکل بزرگی که با آن روبرو هستید ندارید، درمان می تواند به شما کمک کند تا سلامت روانی خود را در اولویت قرار دهید و از زندگی روزمره خود لذت بیشتری ببرید.

چگونه به دختران بزرگتر کمک کنیم

1.به احساسات او گوش دهید و از او حمایت کنید.

 اولین گام کمک این است که بفهمید او چه می‌گذرد. سوالات متفکرانه بپرسید. تا بدانید او از کجا آمده است. بدون قضاوت گوش کنيد

• از او بپرسید که چه احساسی نسبت به مسئولیت هایی که در خانواده و روابط شما دارد، والدین و خواهر و برادرهایش در دوران کودکی با او چگونه رفتار می کردند، یا اینکه چه وظایف یا اتفاقاتی باعث می شود او احساس غرق شدن کند.

• عشق و محبت خود را مرتباً ابراز کنید، نه فقط زمانی که او به نقطه عطفی دست می یابد یا کاری برای شما انجام می دهد. این نشان می دهد که عشق شما مشروط به انجام کاری نیست.

2.وظایف خانه را به طور مساوی و مناسب تقسیم کنید.

تصور نکنید که یک زن یا دختر می خواهد ظرف ها را بشوید یا از بچه ها مراقبت کند. وظایف را به طور مساوی در کل خانه به اشتراک بگذارید، از جمله نظافت، لباسشویی، وظایف، و مراقبت از کودکان، و در مورد اینکه تقسیم وظایف برای شما چگونه به نظر می رسد گفتگو کنید.

• داشتن هر دو شریک به طور متناوب وظایف یکسان به جای داشتن وظایف کاملاً متفاوت از یکدیگر، می تواند باعث ایجاد احساس عادلانه در رابطه شود.

گزینه دیگر این است که هر فرد کارهایی را انجام دهد که از آنها لذت می برد و با افرادی که کارهایی را انجام می دهند که هیچ کس دوست ندارد معاوضه کنید. به این ترتیب همه این بار را تقسیم می کنند.

3.بیش از حد به او فشار نیاورید.

حواستان باشد که چقدر در بشقاب او است و فقط از او بخواهید کارهایی را انجام دهد که با برنامه و توانایی او در انجام آنها مناسب است.

• برای اولویت دادن به سلامت روان خود، مایل به انجام کارهای اضافی باشد. برای اینکه او بهبود یابد، برای او مهم است که نگرش درک بیشتری نسبت به مسئولیت ها نسبت به والدینش داشته باشد.

• ترتیبی دهید که او یک «گذرنامه رایگان» داشته باشد که بتواند به طور دوره ای آن را نقد کند تا از مسئولیتی که در آن روز تمایلی به انجام آن ندارد رهایی یابد. این به او نشان می دهد که او مهمتر از هر کاری است که باید انجام شود.

4.زمانی را برای فعالیت‌های سرگرم‌کننده برنامه‌ریزی کنید.

همه چیز مربوط به کارها و مسئولیت‌ها نیست! برای صحبت کردن یا انجام کاری که هر دو از آن لذت می برید، زمان با کیفیتی را با هم بگذرانید. شما باید فعالیت را طوری برنامه ریزی کنید که او بتواند آرامش داشته باشد و نگران سازماندهی همه چیز نباشد.