میشه لطفا از عکس خارج بشی؟ ما فقط یک عکس از خانواده‌مان می‌خواهیم.» ملاقات اخير مراجعه كننده من در تعطیلات با خانواده شوهر اینگونه آغاز شد. خانواده شوهرش به طرز ناخوشایندی از او خواستند که از عکس خانوادگی که در حال آماده شدن برای گرفتن آن بودند خارج شود. آنها فقط می خواستند یک عکس از خانواده خود داشته باشند. مشتری من که از همه رفتارهای آنها صدمه دیده و گیج شده بود، دید که شوهرش بین خواهر و برادرش لانه می کند و انگار دوباره 3 ساله شده است می خندد.
وقتی 5 سال پیش با هم ازدواج کردند، او فکر می کرد که بخشی از خانواده شوهرش است. حالا، او احساس می‌کرد که خانواده شوهرش او را طرد كرده اند.
حتی بدتر از آن، به نظر می‌رسید که شوهرش فکر نمی‌کرد این عکس خانوادگی اختصاصی چیز بزرگی باشد. خانواده جدید من؟ بسیاری از ما امیدواریم که وقتی با شریک زندگی خود ازدواج می کنیم در آغوش خانواده آنها قرار بگیریم، به طور کامل پذیرفته شویم و در آن ادغام شویم. واضح است که همیشه اینطور نیست. به نظر می‌رسد برخی خانواده‌ها، آگاهانه یا ناآگاهانه، مرزهای بین خانواده مبدأ و شریک جدید را رعایت می‌کنند. آنها نمی توانند یا نمی خواهند عضو جدید را به عنوان یکی از اعضای خود ببینند.
دلهره ادغام
دلهره از ادغام خانواده های قدیمی و جدید می تواند باعث تعارض قابل توجه، تنش یا رفتار اجتناب کامل شود.
در اینجا رفتارهای ناکارآمد اصلی وجود دارد که ترکیب مسالمت آمیز خانواده ها را مسدود می کند:
پسرفت: بسیاری از ما زمانی که با خانواده اصلی خود وقت می گذرانیم، پسرفت می کنیم
نقش دوران کودکی ما آنقدر آشناست که مانند طبیعت دوم به درون آن می افتیم. خانواده اصلی ما نیز ممکن است ناخودآگاه رفتار کودکانه ما را فعال کند. هر تلاشی برای مقاومت در برابر قهقرایی به خود 15 ساله‌تان می‌تواند رفتارهای منفی بیشتری را از سوی خانواده منشأ ایجاد کند، مانند تمسخر کودکانه («تو قبلاً خیلی سرگرم‌کننده بودی»)، رفتار اجتنابی یا درگیری آشکار. تنش‌های بین خانواده‌های قدیمی و جدید می‌تواند باعث شود کمی شبیه جکیل و هاید باشید. با خانواده یا اصل خود، شما نقش بچه‌های خوش‌گذران خانواده را بازی می‌کنید، اما با خانواده جدیدتان، جدی‌تر و مسئول‌تر هستید. این دو نقش با یکدیگر تضاد دارند که پذیرش آن برای هر دو طرف دشوار است.
انحصار: خانواده اصلی شما نیز ممکن است شما را در انحصار خود درآورند
خانواده اصلی شما نیز ممکن است شما را از لحاظ عاطفی و فیزیکی در انحصار خود درآورند و شریک زندگی تان احساس انزوا و طرد شدن کند. یکی از مراجعه كننده ها من به اشتراک گذاشت که وقتی همسرش وقت خود را با خانواده سپری می کرد نمی توانست نزدیک همسرش بنشیند، احساس ناامیدی می کرد. او دائماً توسط خواهرانش احاطه شده بود که فضای کمی برای او باقی می گذاشتند. اعضای خانواده اصلی نیز ممکن است با درگیر شدن مداوم در گفتگوهای انحصاری بر فضای عاطفی تسلط داشته باشند که مشارکت را برای شریک زندگی دشوار می کند.
طرد: طرد شدن شریک جدید توسط خانواده مبدا
فاحش ترین و مخرب ترین رفتار طرد یا طرد عمدی شریک جدید توسط خانواده اصلی است. عکس خانوادگی اختصاصی به وضوح نشان دهنده طرد عمدی است. دیگر نمونه‌های تهاجمی منفعلانه‌تر عبارتند از اظهارنظرهای ظریفی که توسط اعضای خانواده اصلی انجام می‌شود، مانند «ما هرگز نمی‌توانیم شما را ببینیم… حالا» و «دلم برای قبل از تو تنگ شده است».
نحوه مدیریت ترکیب خانواده های قدیمی و جدید ممکن است تا حدودی اضطراب آور باشد، اما راه های سالم و موثری برای زوج ها و خانواده ها وجود دارد تا ملاقات های خود را مدیریت کنند.
در اینجا 6 روش برای مدیریت ملاقات های همسر وجود دارد:
1. برای استراحت برنامه ریزی کنید
برای برقراری ارتباط مجدد و تنظیم مجدد ارتباط با شریک زندگی خود، از خانواده اصلی خود استراحت فیزیکی داشته باشید. این می تواند به سادگی پیاده روی 10 دقیقه ای یا یافتن یک نقطه آرام باشد.
2. بررسی های عاطفی را برنامه ریزی کنید
شریک زندگی خود را برای چند لحظه کنار بکشید تا متوجه شويد چگونه تحمل می کند.
3.از نزدیکی فیزیکی آگاه باشید
اگر متوجه شدید که توسط خواهر و برادرتان احاطه شده‌اید و شریک زندگیتان در طرف دیگر اتاق است، تلاش عمدی را انجام دهید تا آنها را نیز شامل شود.
4. طوری ارتباط برقرار کنید که انگار یک تیم هستید
از ضمایر ما و ما، زیاد استفاده کنید!
5. همیشه حتی در عکس ها كنار هم باشيد
تا زمانی که شما یک نمایش موفق مانند کارداشیان ها نداشته باشید، نیازی به عکس های خانواده بدون همسر با ژست نیست.
مقاله مرتبط: خانواده ای از شادی و عشق: نکاتی برای خانواده ای شاد
6. از شریک زندگی خود حمایت کنید
صحبت های منفی ظریف یا آشکار درباره شریک زندگی خود را توسط خانواده اصلی خود اصلاح کنید. هدف نهایی این است که شما و شریک زندگی تان مرزهایی را با خانواده اصلی ایجاد کنید و مکانیسم های مقابله ای سالمی را ایجاد کنید که باعث ایجاد ارتباط صلح آمیزتر بین هر دو خانواده می شود. هر چه شما و شریک زندگیتان به طور مداوم به مرزهای خود پایبند باشید، احتمال بیشتری وجود دارد که هر دو خانواده به شکلی سازگارانه بازسازی شوند که به روابط شما اجازه شکوفا شود.
