هر رابطه موفقی نیاز به نشان دادن آسیب پذیری دارد – هیچ راهی برای دور زدن آن وجود ندارد. اما اگر می‌ترسید که او شما را قضاوت کند، باز کردن در احساسات خود با کسی که تازه شروع به دیدنش کرده‌اید، دشوار است. اگر سابقه آسیب رساندن به خود دارید، ممکن است برای جلوگیری از صحبت در مورد جراحات یا زخم های خود، یا به این دلیل که می خواهید خود را در برابر درد ناشی از جدایی احتمالی محافظت کنید، از قرار خودداری کنید. با این حال، با نزدیک شدن به خواستگاران بالقوه، ممکن است دیگران را همانطور که تصور می کنید مورد قضاوت قرار می گیرید قضاوت کنید. شریک مناسب کسی است که شما را به خاطر شما دوست دارد و می داند که خودآزاری بخشی از داستان شماست – نه همه آن.
چگونه تاریخچه خودآزاری خود را به اشتراک بگذارید
اینکه چه چیزی را به اشتراک می گذارید، چه زمانی آن را به اشتراک می گذارید و چگونه آن را انجام می دهید کاملاً به شما بستگی دارد. اگر فردی که با او قرار می‌گذارید با آسیب زدن به خود آشنا نباشد، ممکن است درک نکند که آنچه از شما می‌خواهد به اشتراک بگذارید شخصی است و ممکن است در مورد بحث شما راحت نباشید. اگر مضطرب هستید که فردی که با او قرار ملاقات می‌گذارید در مورد جای زخم‌های شما بپرسد، دکتر امی سیربوس، مدیر محتوای بالینی، توصیه می‌کند که پاسخی را از قبل آماده کنید. می توانید چیزی شبیه این بگویید: «این یک داستان طولانی است. من یک وقت در مورد آن به شما خواهم گفت» و ادامه دهید. شما به شخصی که می بینید مدیون توضیح نیستید. اگر آنها به مرزهای شما احترام نمی گذارند.
بیشتر بدانید
وقتی احساس کردید که آماده به اشتراک گذاشتن داستان خود هستید، ممکن است انتخاب کنید که چگونه می خواهید مکالمه پیش برود، تمرین کنید. دکتر سیربوس می گوید: «به آن شخص اجازه دهید بداند که می خواهید چیزی را با او به اشتراک بگذارید. “به آنها بفهمانید که این چیزی برای شما شخصی و معنادار است، می تواند به آنها کمک کند که مراقب باشند.”
تا آنجا که بتوانید سمت خود را برای گفتگو آماده کنید، نمی توانید پاسخ شریک خود را برنامه ریزی کنید. امیدواریم که آنها به گونه ای پاسخ دهند که باعث شود شما احساس حمایت کنید. اما آنها ممکن است نه. اگر شخصی که می‌بینید با این که خودآزاری چیست آشنا نباشد، ممکن است احساس غمگینی کند و مطمئن نباشد که چه کاری باید انجام دهد یا بگوید.
دکتر سیربوس می گوید: «اولین واکنش نباید آخرین باشد. “ممکن است چند مکالمه طول بکشد تا از این طریق عبور کنید. شايد ناراحت کننده باشد، اما به فرد زمان بدهید تا همه آن را پردازش کند و در صورت نیاز سؤال بپرسد.
ممکن است به شریکتان کمک کنید تا منابعی را فراهم کنید تا او بتواند به تنهایی درباره خودآزاری بیشتر بیاموزد. می توانید این مقاله را با آنها به اشتراک بگذارید (در زیر نکات مفیدی برای شرکا وجود دارد) یا آنها را به منابع مفید دیگری برای سلامت روان راهنمایی کنید.
چگونه از کسی که خودآزاری دارد حمایت کنیم
این می تواند ترسناک باشد که بدانید شخصی که برای شما مهم است سابقه آسیب رساندن به خود دارد. به هر حال، طبیعی است که بخواهید از کسانی که دوستشان دارید محافظت کنید – اما چگونه می توانید از کسی در برابر خودش محافظت کنید؟ بازنگری در نحوه تفکر خود در مورد آسیب رساندن به خود ممکن است به شما در درک بهتر تجربه یک عزیز کمک کند. خودآزاری به معنای ایجاد درد نیست، بلکه به معنای متعادل کردن دردهای شدید احساسی است. این ممکن است غیرقابل درک به نظر برسد، اما کسانی که با آسیب رساندن به خود دست و پنجه نرم می کنند ممکن است مکانیسم های مقابله ای سالم برای مقابله با احساسات دشوار یا روش های سالم برای پردازش تروما را نیاموخته باشند.
مرزها
مرزهای عاطفی برای هر دو طرف در رابطه مهم است. ممکن است شریک زندگی شما نخواهد در مورد زخم ها یا سابقه آسیب رساندن به خود صحبت کند، و این اشکالی ندارد. چه آنها برای بحث در مورد آن آماده باشند یا نه، شما باید به آن مرزها احترام بگذارید. اگر شریک زندگی شما راحت در مورد سابقه آسیب رساندن به خود صحبت می کند، سعی کنید فقط خارج از درگیری یا لحظات پرتنش عاطفی در مورد آن صحبت کنید. بدانید که سوال پرسیدن خوب است، اما این کار را به روشی حمایتی و حساس انجام دهید.
شریک زندگی شما نیز باید به مرزهای شما احترام بگذارد، همانطور که شما باید به مرزهای او احترام بگذارید. به همان اندازه که شما آنها را دوست دارید یا از آنها مراقبت می کنید، نمی توانید از خودآزاری آنها جلوگیری یا حل کنید. این برای شما یا آنها عادلانه نیست که این کار را انجام دهید. دکتر سیربوس می‌گوید: «این درد متعلق به آنها است که باید از آن عبور کنند و بفهمند که چگونه به روشی سالم حرکت کنند.
در حالی که وظیفه شما این نیست که شریکتان را «تعیین تكليف» کنید، کارهای خاصی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا او احساس حمایت کند. این حمایت همان چیزی است که شما در هر رابطه دیگری به یک شریک ارائه می دهید. «اغلب به آنها مراجعه کنید. دکتر سیربوس می گوید که پرسیدن احساس آنها می تواند به ایجاد مسیرهایی برای ارتباط سازنده در مورد احساسات آنها کمک کند.
نگراني ها
اگر بعد از مشاهده جراحات جدید نگران شریک زندگی خود هستید، نگرانی خود را ابراز کنید و به او کمک کنید تا حمایت حرفه ای پیدا کند. دکتر سیربوس می گوید: «در مورد ترس های خود با شریک زندگی خود صحبت کنید. صحبت کردن در مورد آن می تواند ارتباط و درک شما از یکدیگر را عمیق تر کند و به هر دوی شما کمک کند انتخاب های سالمی داشته باشید.
اگر همسرتان به شما گفت که قصد دارد به خود آسیب برساند، سعی کنید واکنش التهابی نشان ندهید. به یاد داشته باشید: خودآزاری راهی برای مقابله با احساسات شدید است. اگر شریک زندگی شما ابراز قصد می کند، این راه ارتباطی اوست که درد عاطفی و شدیدی دارد. این وظیفه شما نیست که جلوی آنها را بگیرید، اما در عوض سعی کنید بدون قضاوت به آنچه می گویند گوش دهید.
سوالات
اگر مطمئن نیستید که چگونه این کار را انجام دهید، دکتر سیربوس توصیه می کند سوالاتی مانند:
در حال حاضر چه احساسی دارید؟
بهترین راه برای حمایت از شما چیست؟
آیا در حال حاضر کاری وجود دارد که بتوانم به شما کمک کنم؟
می شنوم، نمی خواهم به خودت صدمه بزنی، آیا می توانیم در مورد آن صحبت کنیم؟
مقاله مرتبط: چگونه مشکلات اعتماد را در یک رابطه حل کنیم
دکتر سیربوس می‌گوید: «به شریک زندگیتان اجازه دهید که بداند شما در کنار او هستید، می‌تواند راهی برای او باشد تا بخشی از درد را در یک فضای امن از بین ببرد.» افرادی که به خود آسیب می رسانند برای پیشرفت نیاز به عشق، حمایت و صبر دارند – درست مثل هر کس دیگری. بودن در کنار آنها، مانند هر شریک دیگری، بهترین هدیه ای است که می توانید به آنها بدهید.
امیدواریم این پیشنهادات کمک کند. چه شما یا شریک زندگیتان که با سابقه آسیب به خود سروکار دارید، بدانید که درمان مکانی عالی برای کار کردن بر روی احساسات و یادگیری استراتژی‌های بهتر و سالم‌تر برای مقابله با احساسات شدید است. درمانگران دارای مجوز می توانند کمک متخصص و بدون تعصب در رابطه را ارائه دهند، به خصوص زمانی که با فردی مبتلا به اختلال دوقطبی، افسردگی یا سایر بیماری های روانی آشنا می شوید.
