از دست دادن میل جنسی و مشکلات در انجام ملاقات های صمیمی می تواند از علائم افسردگی باشد، اما همچنین می تواند از عوارض جانبی بسیاری از داروهای مورد استفاده برای درمان افسردگی باشد. به عنوان مثال، داروهای ضد افسردگی مانند Lexapro، Prozac، Paxil و Zoloft می توانند عوارض جانبی جنسی داشته باشند.
در حالی که داروهای ضد افسردگی اغلب برای مدیریت افسردگی ضروری هستند، تمایلات جنسی برای بسیاری از مردم بخش مهمی از زندگی سالم است. تجربه عوارض جانبی جنسی ناشی از داروهای ضد افسردگی می تواند ناامید کننده باشد، اما راه هایی برای رفع آنها وجود دارد.
صحبت آشکار با شریک زندگی، پزشک یا ارائه دهنده خدمات سلامت روان در مورد رابطه جنسی ممکن است دلهره آور باشد، اما این اولین قدم برای یافتن راه حل است. در اینجا آنچه باید در مورد چگونگی تأثیر افسردگی و درمان آن بر زندگی جنسی شما و همچنین برخی از راههای بالقوه برای مقابله با این چالشها بدانید، آورده شده است.
داروهای ضد افسردگی با عوارض جنسی
تحقیقات نشان می دهد که میزان شیوع اختلال عملکرد جنسی برای کسانی که داروهای ضد افسردگی زیر را مصرف می کنند:
زولافت (سرترالین): 27.43٪
افکسور (ونلافاکسین): 24.82%
سلکسا (سیتالوپرام): 20.27 درصد
پاکسیل (پاروکستین): 16.68٪
پروزاک (فلوکستین): 15.59٪
توفرانیل (ایمی پرامین): 7.24٪
ناردیل (فنلزین): 6.24٪
سیمبالتا (دولوکستین): 4.36٪
در حالی که داروهای ضد افسردگی عوارض جانبی دارند، از جمله خطر عوارض جانبی جنسی، مهم است که به یاد داشته باشید که فواید آن معمولاً بیشتر از خطرات است. عوارض جانبی نیز اغلب با گذشت زمان کاهش می یابد، زیرا بدن شما با داروهای شما سازگار می شود.
هرگز بدون مشورت با پزشک خود مصرف دارو را قطع نکنید. قطع ناگهانی داروهای ضد افسردگی می تواند باعث بازگشت یا بدتر شدن علائم افسردگی شود و منجر به علائم ترک شود.
عوارض جنسی داروهای ضد افسردگی
افسردگی و داروهای ضد افسردگی می توانند علائمی مانند کاهش میل جنسی، خشکی واژن، و اختلال نعوظ را ایجاد کنند.
تحقیقات نشان می دهد که این عوارض جانبی جنسی بسیار رایج هستند. در واقع، مطالعات نشان می دهد که بین 50 تا 70 درصد افرادی که از مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) استفاده می کنند، نوعی اختلال عملکرد جنسی را تجربه می کنند.
اختلال عملکرد جنسی مرتبط با افسردگی ممکن است حتی بیشتر از آنچه آمار نشان می دهد شایع باشد. افراد ممکن است احساس خجالت و بی میلی برای گزارش مشکلات جنسی به پزشک یا روانپزشک خود داشته باشند. حتی وقتی که آنها این عوارض جانبی را به اشتراک می گذارند، ممکن است ارتباطی بین تغییرات در زندگی جنسی آنها و افسردگی یا دارو ایجاد نشود.
اگر اختلال عملکرد جنسی را تجربه میکنید، میتوانید با اذعان به وجود آن و صحبت کردن در مورد آن با شریک زندگی خود و همچنین پزشک یا درمانگر خود، اولین قدم را در جهت رفع آن بردارید.
ارتباط بسیار مهم خواهد بود – نه فقط با شریک زندگی شما، بلکه با تیم مراقبت های بهداشتی شما. به عنوان مثال، اگر داروی دیگری را در نظر می گیرید، می خواهید دوز مصرفی خود را تغییر دهید یا مکملی اضافه کنید، همیشه قبل از ایجاد تغییرات با پزشک و/یا روانپزشک خود صحبت کنید.
مقابله با عوارض جنسی ضد افسردگی
اگرچه این رویکردها می توانند مکانی مفید برای شروع باشند، اما ممکن است برای همه کارایی نداشته باشند. ممکن است لازم باشد قبل از یافتن چیزی که به طور مؤثر علائم شما را برطرف می کند، بیش از یک مورد را امتحان کنید
در مورد دوز کمتر بپرسید
با راهنمایی پزشک، ممکن است بتوانید دوز کمتری از داروهای ضد افسردگی خود را مصرف کنید. برخی افراد این تغییر را برای کاهش عوارض جانبی جنسی کافی می دانند و در عین حال افسردگی خود را به طور موثر درمان می کنند.
یک مطالعه که به بررسی اثربخشی دوز داروهای ضد افسردگی میپردازد، به این نتیجه رسید که دوزهای پایینتر بهترین تعادل را بین تحملپذیری و اثربخشی در درمان افسردگی ایجاد میکنند.
قبل از مصرف قرص، رابطه جنسی داشته باشید
زمان مصرف داروی ضد افسردگی ممکن است در میل جنسی شما نیز تفاوت ایجاد کند. صبر کردن تا بعد از رابطه جنسی برای مصرف داروهایی مانند زولافت (سرترالین) یا داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای ممکن است به کاهش عوارض جانبی جنسی کمک کند، زیرا زمانی که سطح داروها در بدن شما در پایین ترین حد است، درگیر صمیمیت می شوید.
تصمیم گیری در مورد زمان مصرف دارو به عوامل زیادی بستگی دارد، مانند برنامه روزانه یا سایر عوارض جانبی که تجربه می کنید (مانند حالت تهوع، که ممکن است در صورت مصرف قرص خود با غذا یا مشکلات خواب کاهش یابد.
هنگامی که تصمیم می گیرید چه زمانی قرص خود را مصرف کنید، مطمئن شوید که الگوی فعالیت جنسی خود را در برنامه خود لحاظ کنید. اگر به احتمال زیاد در عصر رابطه جنسی دارید، اگر قرص خود را صبح مصرف کنید ممکن است کمک کننده باشد.
از پزشک خود در مورد تغییر به یک داروی ضد افسردگی مختلف بپرسید
برخی از انواع خاصی از داروهای ضد افسردگی ممکن است کمتر عوارض جانبی جنسی داشته باشند. Trintellix یک داروی افسردگی است که برای مثال نشان داده شده است که عوارض جانبی جنسی کمتری دارد. و Wellbutrin (بوپروپیون)، یک مهارکننده بازجذب نوراپی نفرین-دوپامین (NDRI)، به روشی متفاوت از مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) مانند Prozac، Zoloft و Paxil عمل میکند.
برای برخی از افرادی که هنگام مصرف SSRI ها عوارض جانبی جنسی را تجربه می کنند، تغییر به گزینه دیگری ممکن است به حل مشکل کمک کند.
در برخی موارد، ممکن است پزشک از شما بخواهد که به مصرف داروهایی که در ابتدا برای افسردگی تجویز شده بودید ادامه دهید، اما داروی دیگری مانند Wellbutrin را نیز به آن اضافه کنید.
تحقیقات نشان داده است که علاوه بر داروهای ضد افسردگی، افرادی که اختلال نعوظ را تجربه می کنند می توانند از داروهایی مانند ویاگرا (سیلدنافیل) یا سیالیس (تادالافیل) که برای درمان این اختلال استفاده می شوند، بهره مند شوند.
“تعطیلات دارویی” را در نظر بگیرید
اگر پزشک شما ترجیح می دهد در همان دوز داروی شما باقی بماند، ممکن است بتوانید با آنها در مورد استراحت های دوره ای یا “تعطیلات دارویی” صحبت کنید. برخی افراد متوجه می شوند که برنامه ریزی یک یا دو روزه از مصرف برخی داروهای ضد افسردگی مانند Zoloft و Paxil به آنها اجازه می دهد تا از عوارض جانبی بدون وقفه در مزایای درمانی رهایی یابند.
با این حال، این استراتژی ممکن است با هر داروی ضد افسردگی جواب ندهد. به عنوان مثال، پروزاک نیمه عمر بسیار طولانی تری نسبت به اکثر داروهای ضد افسردگی دارد، به این معنی که سطح دارو پس از قطع مصرف آن برای مدت طولانی در بدن شما ثابت می ماند.
نیمه عمر طولانی این دارو زمانی که می خواهید داروهای ضد افسردگی را متوقف کنید یا تغییر دهید می تواند مفید باشد (زیرا احتمال علائم ترک را کاهش می دهد). اما، همچنین گرفتن “تعطیلات” از دارو را دشوارتر می کند.
هرگز نباید مصرف داروهای خود را قطع کنید
بدون اینکه ابتدا با پزشک خود صحبت کنید نبايد مصرف هيچ دارويي را قطع كنيد. همچنین مهم است که بدانیم مصرف یک تعطیلات دارویی می تواند به تبعیت از درمان بدتر و خطر قطع بیشتر آن کمک کند. هر دوی اینها می توانند تأثیر مضری بر علائم افسردگی و نتایج درمان داشته باشند.
تعطیلات دارویی را فقط زیر نظر پزشک خود در نظر بگیرید و حتماً توصیه های او را برای از سرگیری مصرف دارو دنبال کنید.
راه های دیگری را برای مقابله با عوارض جنسی امتحان کنید
اگر سعی کرده اید داروهای ضد افسردگی خود را تنظیم کنید یا داروها را تغییر دهید، اما عوارض جانبی جنسی همچنان ادامه دارد، ممکن است بخواهید تمرکز خود را به رویکردهای دیگر تغییر دهید.
اگر علائمی که تجربه میکنید ناشی از افسردگی باشد، روشهایی برای رفع عوارض جنسی داروهای ضد افسردگی نیز میتواند کمک کند. ممکن است دریابید که این استراتژیها حتی به شما کمک میکنند افسردگی خود را بهتر مدیریت کنید.
روان درمانی، طب سوزنی، مکمل های غذایی، و جایگزین های دیگر ممکن است ارزش امتحان کردن را داشته باشند. شما همچنین می توانید شریک زندگی خود را تشویق کنید تا برخی از این تغییرات سبک زندگی را انجام دهد. ممکن است سعی کنید با هم ورزش کنید تا برای رابطه جنسی آماده شوید یا انواع جدیدی از تحریکات را در برنامه روزانه خود بگنجانید.
علل دیگر را در نظر بگیرید
اگر سعی کرده اید علائم جنسی خود را با چندین روش برطرف کنید و هیچ بهبودی مشاهده نکردید، ممکن است دلیل دیگری وجود داشته باشد.
بسیاری از بیماریهای روانی و جسمی وجود دارد که میتواند بر روی جنسی شما تأثیر بگذارد، به جز افسردگی و داروها.
اختلال میل جنسی کمفعال (HSDD) یک وضعیت سلامت جنسی شایع است، اما اغلب مورد بحث قرار نمیگیرد. 6 افراد مبتلا به HSDD (اکنون در DSM-5 به دو اختلال تقسیم شدهاند: اختلال علاقه جنسی/برانگیختگی جنسی زنان و اختلال میل جنسی کمفعال مردان) تجربه میکنند. هیچ انگیزه ای برای تجربه های جنسی یا صمیمی وجود ندارد. فرد مبتلا به HSDD به دنبال نزدیکی جنسی نیست و بسیاری در مورد رابطه جنسی فکر یا خیال پردازی نمی کنند.
میل جنسی کم یا عدم علاقه به رابطه جنسی همیشه به عنوان یک مشکل تجربه نمی شود. با این حال، این مورد برای افراد مبتلا به HSDD نیست. افراد مبتلا به این عارضه از فقدان میل خود پریشان می شوند، که اغلب گزارش می دهند که تأثیر منفی عمیقی بر روابط آنها دارد.
اختلال عملکرد جنسی نیز می تواند ناشی از برخی رفتارها باشد. اگر از الکل یا مواد دیگر استفاده می کنید. ممکن است در نتیجه مصرف یا ترک مواد، عوارض جنسی را تجربه کنید.
تغییرات مرتبط با سن، بیماری یا درد مزمن، و استرس های زندگی (مانند بچه دار شدن یا شروع کار جدید) نیز می توانند بر زندگی جنسی شما تأثیر بگذارند. این عوامل ممکن است مقابله با عوارض جانبی جنسی ناشی از افسردگی یا داروها را دشوارتر کند.
صحبت کردن با شریک زندگی
ارتباط بخش مهمی از یک رابطه سالم است. زمانی که شما و شریک زندگیتان با مشکلات جنسی دست و پنجه نرم می کنید، مهمتر است که بتوانید با یکدیگر صحبت کنید.
بحث در مورد این موضوعات ممکن است از نظر احساسی شدید باشد و به هر دوی شما نیاز دارد که زمانی را برای گفتگو پیدا کنید (یا اختصاص دهید)، اما مهم است که این کار را انجام دهید. حفظ گفتگوی باز بخشی از قوی نگه داشتن رابطه شماست.
با هم، شما و شریک زندگیتان می توانید فضایی ایجاد کنید که در آن هر دو احساس امنیت کنید و احساسات خود را ابراز کنید. در پایان صحبت، هر یک از شما به طور ایدهآل احساس میکنید که شنیده میشوند، درک میشوند و از محبت و حمایت طرف مقابلتان برخوردار هستید.
هر زوجی راه ارتباطی خاص خود را دارد و هر فردی که در رابطه است سبک متفاوتی برای بیان احساس خود دارد. نیازهای عاطفی و جنسی فردی شما (و همچنین نیازهای همسرتان) منحصر به فرد است، اما ممکن است متوجه شوید که این دستورالعملهای کلی میتوانند به شما کمک کنند تا ارتباط مؤثرتری داشته باشید.
ساکت نمان
ممکن است در تصدیق مشکلات مردد باشید، اما تا زمانی که آنها در فضای باز و برای بحث و گفتگو نباشند، نمیتوانید به سمت راهحل کار کنید. صحبت کردن با پزشک یا درمانگر خود می تواند به شما کمک کند تا زمانی که آماده هستید به بهترین شکل به مکالمه با شریک زندگی خود نزدیک شوید.
اجتناب از سرزنش
چه خودتان علائم اختلال عملکرد جنسی را تجربه می کنید و چه شریک زندگی شخصی هستید، تمام تلاش خود را بکنید تا سرزنش را از گفتگو دور نگه دارید. از سرزنش دیگران بپرهیزید، بلکه در مقابل میل به سرزنش خود نیز مقاومت کنید.
صادق باش
ابراز ناامیدی در یک رابطه می تواند دشوار باشد، اما این احساسات می توانند حتی در مورد رابطه جنسی حساس تر باشند. ممکن است فکر کنید که نگه داشتن این احساسات از شریک زندگیتان باعث نجات احساسات او میشود، اما نادیده گرفتن نیازهای عاطفی خود یا کماهمیت جلوه دادن آنها برای شما یا رابطهتان مفید نیست.
همکاری
افسردگی می تواند باعث شود که فرد احساس تنهایی کند. وقتی کسی را دوست دارید که افسرده است، ممکن است احساس کنید از او جدا شده اید. اگر شما و شریک زندگیتان سعی می کنید مشکلات جنسی در رابطه خود را که ناشی از افسردگی است حل کنید، به حل مشکل از دیدگاه تیمی نزدیک شوید. به یاد داشته باشید، شما با هم در آن هستید. شراکت خود را اغلب و به روش هایی جدا از رابطه جنسی تقویت کنید.
مقاله مرتبط: اختلال تحريك نشدن جنسی در زنان: تعریف، علائم، علل، درمان
کمک بخواهید
اگر در برقراری ارتباط مشکل دارید، ممکن است شما و شریک زندگیتان از مشاوره رابطه بهره مند شوید. داشتن یک درمانگر مورد اعتماد، فضای امنی را برای به اشتراک گذاشتن احساسات و کار بر روی مشکلات ایجاد می کند، می تواند تفاوت را برای زوج هایی ایجاد کند که به تنهایی به سختی پی برده اند.
یک درمانگر همچنین می تواند به عنوان تعدیل کننده عمل کند و مطمئن شود که هر فرد فرصتی برای به اشتراک گذاشتن احساسات و ارائه ایده دارد. دانش و تجربه خود یک درمانگر نیز می تواند آنها را به منبعی ارزشمند برای راه حل های ممکن تبدیل کند.