آموزش مهارت های اجتماعی برای کودکان

مهارت های اجتماعی را می توان آموخت. در یک مطالعه بزرگ 20 ساله در مورد مهارت های اجتماعی، کودکانی که احتمال بیشتری داشت در مهدکودک «به اشتراک بگذارند» یا «مفید باشند» پس از 2 دهه مشخص شد: احتمال بیشتری برای کسب تحصیلات عالی داشته باشند. کودکانی که مهارت‌های اجتماعی خوبی نداشتند، بیشتر با مشکلات سوء مصرف مواد، مشکلات شغلی و مشکلات قانونی مواجه بودند. بیایید این مقاله را بررسی کنیم تا مهارت های اجتماعی فرزندتان را تقویت کنیم.

مهارت های اجتماعی چیست؟

مهارت های اجتماعی به عنوان توانایی کودک برای استفاده از مهارت ها و رفتارهای بین فردی که برای دیگران خوشایند است در تعاملات اجتماعی تعریف می شود. اين مهارت های در کودکان مهم هستند زیرا اغلب شاخص خوبی برای موفقیت آینده در بزرگسالی هستند.

مهارت هاي اجتماعي كه كودك بايد در زندگيش ياد بگيرد به شرح زير است:

1. فعال باشید: شما مسئول هستید

2. با در نظر گرفتن پایان شروع کنید: برنامه داشته باشید

3. اول كارهاي مهم را انجام دهيد.

4. فکر برد-برد: همه می توانند برنده شوند

5. ابتدا به دنبال فهمیدن باشید، سپس دنبال فهماندن باشيد: قبل از صحبت گوش دهید

6. همكاري: انجام كارها با هم بهتر است.

7. به خود پاداش دهید: در احساسات خود تعادل ايجاد كنيد.

8. متمركز بودن. این به این معنی است که می‌توانید کاملاً بر روی کار مورد نظر خود تمرکز کنید – بدون حواس پرتي در مورد تلفن یا جدیدترین برنامه تلویزیونی.

مهارت هاي اجتماعي اول:  فعال باشید

یک فرد فعال اقدام می کند. آنها قاطع هستند و به جای اینکه منتظر بمانند تا اتفاقات خوب به سراغشان بیاید، اتفاقات را رقم می زنند. کودکان فعال کنترل را به دست می گیرند و هر موقعیت را به عنوان مسئولیت خود در نظر می گیرند.

این یک نمونه است که اخیراً دیدم:

من با دخترم در زمین بازی بودم و مکالمه 2 بچه را شنیدم. چیزی شبیه به این شد:

اولي: “من کامیونت را دوست دارم!”

دومي “من تو را دوست دارم!”

اولي: من هم تو را دوست دارم!

و آن‌ها لحظه‌ای پشت سر هم «من تو را دوست دارم» داشتند.

این بذر نشان دادن قاطعیت و ترجیح است. و این مهم است زیرا با گذشت زمان، به دلیل ترس از طرد شدن، از نشان دادن آنچه دوست داریم خودداری می کنیم.

در عوض، می‌خواهم به فرزندتان یاد بدهید که بگوید:

“آیا می توانیم دوست باشیم؟”

«می‌توانیم با هم بنشینیم؟»

“میتونم باهات بازی کنم؟”

به کودک خود بیاموزید که در نشان دادن ترجیحات خود فعال باشد، و همچنین در هنگام نه گفتن، مرزهای قوی تری خواهند داشت.

مرحله اقدام:

 چگونه می‌توانید فرزندتان را فعالانه ترغیب کنید؟ این را امتحان کن:

آیا تا به حال با فرزندتان خرید کرده اید تا حوصله او سر برود و بهانه بگيرد؟ دیگر نه!

 یک خرید را به عنوان یک سفر براي يافتن گنج در نظر بگیرید. آنها می توانند این کار را با شما، با خواهر یا برادر یا به تنهایی، بسته به سنشان انجام دهند. با این روش، هر  بار رفتن کسل کننده به خواربار فروشی به یک گنج یابی تبدیل می شود.

 یک لیست خرید تهیه کنید و اقلام را پیدا کنید! شما در اين خريد می توانید به كودك رنگ ها، کلمات و ایده ها را آموزش دهید. این كار فقط در مورد سرعت نیست؛ این كار در مورد دقت است!

این روش خرید به بچه ها کمک می کند تا آنچه را که به دنبال آن هستند برنامه ریزی کرده و فعالانه پیدا کنند. همچنین می‌خواهید به آن‌ها کمک کنید تا اقلامی را انتخاب کنند که در نهایت در وعده‌های غذایی آن‌ها وجود دارد – انگور، توت‌فرنگی و غذاهای مورد علاقه‌شان.

مهارت هاي اجتماعي دوم: شروع با پایان در ذهن

شما می توانید یاد بگیرید که یک برنامه ریز باشید و به بچه ها بیاموزید که از یک برنامه خوب قدردانی کنند.

به عنوان مثال، اگر فرزند شما بگوید: “من دوستم را دوست دارم!” سپس می توانید بگویید: «عالی! پس در مورد اين احساس چه خواهید کرد؟»

سوال پرسیدن به کودک شما کمک می کند برنامه ریزی کند.

اگر فرزندتان به یک قرار بازی، مدرسه، اردو یا هر تعامل اجتماعی دیگری می‌رود، می‌توانید سؤال کنید. سوالاتی بپرسید که مربوط به:

در مورد چه چیزی صحبت کنیم

چه باید کرد

چه نوع رابطه ای داشته باشیم

من باید برنامه ریزی را از طریق آزمون و خطای بسیار زیاد (و بسیاری از کلاس های از دست رفته!) یاد می گرفتم. و به عنوان یک کودک، بسیار مهم است که عادت های خوب را زودتر ایجاد کنید.

مرحله اقدام:

در اینجا نحوه برنامه ریزی فرزندتان با استفاده از روش مورد علاقه من آمده است: روش GPS یا روش جمع آوری-اولویت-تنظیم:

جمع آوری. قبل از شروع یک کار مهم، از فرزندتان بخواهید آنچه را که نیاز دارد جمع آوری کند. زمان رنگ آمیزی؟ مداد رنگی و کاغذ بردارید. میرن بیرون؟ یک ژاکت و کلاه بردارید.

اولویت بندی کنید. گام بعدی این است که اولویت ها را از قبل برنامه ریزی کنید. اهداف چیست؟ آیا سعی می کنیم حیوانات باغ وحش را ترسیم کنیم یا به سادگی برای قدم زدن در اطراف محله بیرون می رویم؟

تنظیم. آخرین روش تعیین مهلت است. زمان بازی می تواند برای همیشه ادامه داشته باشد، اما برنامه ریزی خوب برای هر فعالیت یک زمان توقف دارد.

روزانه یک فعالیت داشته باشید که شامل روش GPS باشد. این فعاليت می تواند یک بازی ساده باشد. این فعاليت می تواند درست کردن آب پرتقال باشد، پخت کلوچه یا انجام یک پروژه هنری باشد.

مهارت اجتماعي سوم:  اولويت بندي

با توجه به انتخاب، کدام را ترجیح می دهید؟

اول کار کن بعد بازی کن

اول بازی کن بعد کار کن

اگر مانند اکثر مردم هستید. اولي را انتخاب مي كنيد. با این حال…

مطالعه اخیر منتشر شده در هاروارد بیزینس ریویو نشان می دهد که در ابتدا تفریح کردن ممکن است بهتر باشد:

محققان یک «آبگرم» موقت در یک آزمایشگاه ساختند که با صندلی ماساژ و حمام پا کامل شد.

259 دانش آموز آزادانه برای بازدید از آبگرم قبل یا بعد از امتحانات میان ترم انتخاب کردند.

بنابراین در حالی که اکثر مردم تصور می‌کنند دانش‌آموزانی که بعد از امتحانات رفته‌اند می‌توانند در نهایت آرامش داشته باشند و از استرس میان‌ترم رهایی یابند، دانش‌آموزانی که قبل از میان‌ترم از آبگرم بازدید کرده‌اند، در واقع به همان اندازه که بعد از میان‌ترم از اسپا بازدید کرده‌اند، لذت می‌برند. در مورد کودکان، این بدان معنی است که بازی اول ممکن است واقعاً مفید باشد!

واضح به نظر می رسد، درست است؟ اما بسیار مهم است که بازی را هم برای کودکان و هم برای بزرگسالان در نظر داشته باشید.

مرحله اقدام:

سعی کنید مدرسه یا یک روال عادی را با بازی ترکیب کنید. یک یا دو ساعت زودتر از خواب بیدار شوید و از اوقات فراغت خود با فرزندتان لذت ببرید، یا یاد بگیرید که چگونه شما و فرزندتان می‌توانید به طور منظم استراحت‌های مفیدی برای بازی داشته باشید.

مهارت هاي اجتماعي شماره چهار:  برنده-برنده فکر کنید

وقتی بچه ها خیلی سخت رقابت می کنند حالت كودك كار اتفاق می افتد. رقابت عالی است، اما نه زمانی که به رقابت بیش از حد تبدیل شود.

از سوی دیگر، همکاری باعث ایجاد رابطه می شود و حتی نشان داده شده است که از نظر اجتماعی بیشتر از رقابت با دیگران سودآور است.

در یک مطالعه شگفت انگیز، محققان کودکان 9 تا 14 ساله را که بسکتبال بازی می کردند، مورد مطالعه قرار دادند. آنها در یکی از سه گروه بودند:

بازی تک به تک (مسابقه مستقیم)

همکاری برای کسب امتیاز بالا (همکاری)

در یک بازی 2 به 2 (همکاری و رقابت)

نتیجه؟

بچه ها در بازی 2 به 2 رضایت بیشتری داشتند و نمرات بالاتری داشتند. این بدان معناست که رقابت همراه با کمی همکاری کلید موفقیت است.

نشان داده شده است که رقابت تا یک نقطه خاص مفید است و نه بیشتر، اما همکاری، چیزی که امروز باید برای آن تلاش کنیم، از جایی شروع می شود که رقابت پایان می یابد. – نقل قول فرانکلین روزولت

مرحله اقدام:

آیا فرزند شما بیش از حد رقابتی است؟ سعی کنید آن را به فعالیت های مشارکتی بیشتری تغییر دهید (سه فعالیت مهارت های اجتماعی برای بچه ها را در زیر ببینید!). و اگر در موقعیت 1 به 1 هستید، اجازه ندهید فرزندتان همیشه برنده شود. قرار دادن احساسات کودک بر باخت ممکن است در درازمدت به آنها آسیب برساند و آنها را مجبور کند فکر کنند که هر بار برنده خواهند شد.

کمک به فرزندتان برای درک اینکه گاهی اوقات نمی توانند برنده شوند و باید با این موضوع خوب باشند، کلید موفقیت است. بازی های فكري را انتخاب کنید که هم همکاری و هم رقابت را تشویق می کند.

مهارت هاي اجتماعي شماره پنج: ابتدا به دنبال درک باشید

به طور خلاصه، این ستون تماماً در مورد همدلی است.

همدلی یک مهارت اجتماعی ضروری است. مطالعات نشان می‌دهد که همدلی برای بچه‌ها برای ایجاد روابط شاد با دوستان و خانواده و همچنین عملکرد خوب در محل کار در آینده بسیار مهم است (به هر حال چه کسی می‌خواهد با افراد غیر همدل کار کند؟).

بچه‌های همدل ممکن است با بچه‌های دیگر مهربان‌تر باشند و احتمالاً جلوی قلدری را بگیرند. در اینجا نحوه وادار کردن فرزندتان به پریدن در قطار همدلی آمده است.

مرحله اقدام:

من دوست دارم وقتي ساير افراد را ناراحت مي بينيم. همیشه این سوال طلایی را از كودك بپرسم: “به نظر شما چرا آنها این کار را کردند؟”

عضله شفقت را تمرین دهید! اگر آموزش نبیند، از بین می رود. من به شدت توصیه می کنم همدلی را در وجود خود تقویت کنید.

بهترین راه دیگر برای نشان دادن همدلی:

خودتان همدلي نشان دهید! روزي من و پسرم به باغ وحش محلی رفتیم و پسرم خیلی هیجان زده بود که سوار قطار باغ وحش شود. اما ما 5 دقیقه دير رسيديم و قطار را از دست داديم. او خیلی بداخلاق بود به جای اینکه حواسش را پرت کنم یا بخواهم سریع آرامش کنم، گفتم: «من هم خیلی ناراحتم! می دانم که هر دوی ما واقعاً می خواستیم سوار آن قطار شویم. خیلی متاسفم. می خواهی چند دقیقه کنار هم بنشینیم و غمگین باشیم؟» او گفت: بله.

بنابراین نشستیم و در مورد اینکه چقدر ناامید شده بودیم صحبت کردیم. و سپس او یک بز را دید و کاملاً  حالش خوب شد.

چند روز بعد دیدم وقتي که ناراحت بودم پسرمگفت: مامان می خواهی بشینی و از غم خودت حرف بزنی؟ همدلی برای برد!

نکته حرفه ای:

 یکی دیگر از راه های جالب برای آموزش همدلی، تشخیص 7 حالت مختلف صورت است. شما حتی می توانید آن را به یک بازی کوچک سرگرم کننده تبدیل کنید تا احساسات را با هم بسازید و ببینید آیا آنها می توانند احساسات را تشخیص دهند یا خیر!

مقاله مرتبط: اثرات كمبود محبت در كودكي در تصميمات دوره بزرگسالي

مهارت اجتماعي شماره شش:  همكاري با ديگران

داستان کوتاهی در مورد من: من یکی از آن بچه هایی بودم که از زنگ ورزش  می ترسیدم. زنگ ورزش به صدا در می آمد و من به معنای واقعی کلمه از معلمانم التماس می کردم که به من اجازه دهند تخته سیاه را بشویم، میز کارم را مرتب کنم یا حتی به بریدن کاغذ برای تابلوهای اعلانات کمک كنم. همه اینها به این دلیل است که من از زنگ ورزش خیلی می ترسیدم.

اگر نتوانيد ارتباط برقرار کنید، می‌دانید که احساس درماندگی و تنهایی چقدر می‌تواند آزار دهنده باشد. کودکان ممکن است در مورد آن صحبت نکنند، بنابراین مهم است که ذهنیت “با هم بهتر است” را در سنین پایین القا کنیم.

همكاري یعنی کار تیمی و کار با دیگران. و همچنین در مورد این است که به کودک خود بفهمانید که هر چه احساس کند، درست است. اگر آنها احساس ناخوشایندی، عصبی یا آسیب پذیر می کنند، اشکالی ندارد! آموزش اعتراف به نقاط ضعف خود به آنها کمک می کند تا حس اعتبار به احساساتاشان را به دست بياورند.

مرحله اقدام:

 با کودک خود همكاري کنید. صریح با آنها صحبت کنید. با معلمان آنها صحبت کنید. اعضای خانواده را بیاورید که بتوانند با آنها معاشرت کنند. میزبانی تماس ویدیویی با هم. به یک گروه ورزشی بپیوندید. و مهمتر از همه، به كودك خود گوش دهيد.

به یاد داشته باشید: شما در کنار فرزندتان هستید. كسي باشید که می توانند به آن تکیه کنند.

مهارت هاي اجتماعي شماره هفت: به خود پاداش دهید.

آیا افسانه ازوپ درباره مورچه ها و ملخ ها را شنیده اید؟

این یک داستان واقعاً سرگرم‌کننده است که روز پیش برای پسرم خواندم، و فکر می‌کنم بسیاری از بچه‌ها کار را به نفع ۱۰۰٪ بازی نادیده می‌گیرند (از قضا، چند بزرگسال برعکس عمل می‌کنند؟). داستان اینچنین پیش می رود:

یک روز خوب پاییزی، گروهی از مورچه ها مشغول خشک کردن دانه های برنجی بودند که در تابستان جمع آوری کرده بودند. ملخ در حالی که گرسنه بود و کمانچه ای در دست داشت به سمت مورچه ها آمد و از او غذا خواست. مورچه‌ها با تعجب پرسیدند که چرا ملخ غذا ندارد. “من خیلی مشغول پخش موسیقی ام بودم!” ملخ پاسخ داد. سپس مورچه ها سر خود را برگرداندند.

به جای اینکه ملخ باشید و اصلاً کار نکنید، چرا به مورچه ها نپیوندید؟

آموزش کار کردن یا شروع یک پروژه جدید، یا کار با دوستانش به کودک، به او عزت نفس را آموزش می دهد. آنها باید برنامه ریزی کنند، همکاری کنند و کارها را انجام دهند.

همکاری متقابل هدف در اینجا هنگام تلاش است. هرچه بیشتر بتوانیم با هم کار کنیم، پاداش بزرگتر و بیشتر می توانیم انجام دهیم.

مرحله اقدام:

 من به شدت شما را تشویق می‌کنم که برای یک روز آخر هفته یا قرار بازی در ماه برنامه‌ریزی کنید تا فرزندتان را تشویق کنید تا کودک دیگری برای همکاری با هم پیدا کند. اگر این کار را به طور مداوم انجام دهید، می بینید که مهارت های همکاری، اشتراک گذاری، مذاکره و برنامه ریزی فرزندتان به شدت افزایش می یابد.

نکته حرفه ای:

آیا فرزندان خود را بر اساس تلاش یا توانایی آنها تحسین می کنید؟ مطالعات نشان می دهد که تمجید از کودکان به دلیل هوش یا توانایی های طبیعی آنها می تواند منجر به اضطراب امتحان و صرف زمان کمتر برای انجام وظایف شود. با این حال، ستایش مبتنی بر تلاش، کودکان را تشویق می‌کند تا برای رسیدن به اهدافشان بیشتر تلاش کنند.

اگر از قبل تلاش‌هاي او را تحسین نمی‌کنید، همین حالا شروع کنید! ستایش تلاش‌ها می‌تواند منجر به رشد ذهنی کودک در آینده شود و او را برای موفقیت آماده کند.

مهارت هاي اجتماعي شماره هشت: حواس‌پرت نباشيد.

آخرین و آخرین رکن (و یکی از موارد مورد علاقه من) عدم حواس پرتی است. حواس پرتی به معنای توانایی مدیریت عوامل حواس پرتی و تمرکز بر روی کار است. در دنیایی مملو از رسانه های اجتماعی، وسایل الکترونیکی و شکلک ها، آسان است که همیشه فکر کنید تلفن شما صداهای اعلان می دهد، حتی اگر خاموش باشد.

کودکان به راحتی طعمه عوامل حواس پرتی می شوند. آن آزمایش قدیمی مارشمالو استنفورد را به خاطر دارید؟ اگر این کار را نکنید، این همان جایی است که محققان یک پاستيل به بچه ها دادند و به آنها گفتند که می توانند آن را اکنون بخورند یا 15 دقیقه صبر کنند و 2 تا پاستيل داشته باشند و بچه‌هایی که توانایی‌های بیشتر در تأخیر رضایت داشتند، نمرات SAT، پیشرفت تحصیلی و حتی شاخص توده بدنی (BMI) بهتری داشتند!

بنابراین بله، حواس‌پرت نبودن یک مهارت اجتماعی ضروری برای کودکان است.

فعالیت هايي براي تقويت مهارت های اجتماعی برای کودکان

آیا می خواهید مهارت های اجتماعی فرزندتان را تقویت کنید؟ در اینجا بازی ها و فعالیت های براي تقويت مهارت هاي اجتماعي كودك شما آورده شده است.

فعالیت شماره 1: بازی های فكري رومیزی

بازی‌های رومیزی برای توسعه مهارت‌های اجتماعی خوب شگفت‌انگیز هستند.

فعالیت شماره 2: دنبال کردن جهت

آیا تا به حال یک بازی کلاسیک با پیروی از دستورالعمل های یک رهبر تیم انجام داده اید؟ این نوع بازی ها مهارت های گوش دادن و همچنین ارتباط را ایجاد می کنند. این فعالیت ها را برای ایجاد مهارت های اجتماعی خوب امتحان کنید.

مثلا بازي راه برو و بایست. این یکی دیگر از بازی های سرگرم کننده جهت است که در آن بازیکنان در حین پخش موسیقی راه می روند (یا می دوند) و وقتی موسیقی متوقف می شود، یخ می زنند!

شکار گنج یکی از موارد مورد علاقه من که دوست دارم با پسرم بازی کنم. من دوست دارم سرنخ هایی (مانند “زیر میز”) ارائه کنم که به یک گنج واقعی منجر می شود! گاهی اوقات گنج یک کوکی کوچک یا خرس عروسکی خواهد بود!

فعالیت شماره 3: بازی های زبان بدن

درك زبان بدن کلیدهای خواندن رفتارها و افکار واقعی هستند که فراتر از کلمات هستند. برای کودکان (به ویژه کودکان اوتیستیک)، خواندن نشانه های اجتماعی ممکن است سخت باشد. پس چرا با انجام یک کار سرگرم کننده و خوشمزه شروع نکنید؟

کوکی های بیان احساسات صورت.

 من عاشق شیرینی پزی هستم و یکی از کارهای خوب بچه ها درست کردن کوکی ها با حالات مختلف صورت است. حتی می توانید سوالاتی مانند “چگونه چهره ای عصبانی ایجاد کنیم؟” بپرسید. برای آموزش حالات چهره

گرفتن احساسات یک فعالیت عالی این است که از کودک خود فیلم بگیرید و از او بخواهید یک شخصیت را “بازی کند”. به عنوان مثال، می توانید آنها را وادار کنید که گرینچ بازی کنند (تمرین انزجار و خشم) یا از آنها بخواهید مانند بابانوئل باشند (خوشحالی خود را ابراز می کنند). فیلم ها برای احساسات عالی هستند! ما ترجیح می دهیم فیلم های خانوادگی یا طنز را ببینیم.

چگونه کودکان رفتار ضد اجتماعی ایجاد می کنند

بسیار خوب، پس اکنون اشاره ای به مهارت های اجتماعی خوب برای کودکان دارید.

رفتار ضد اجتماعی چیست؟

رفتار ضد اجتماعی به رفتاری گفته می شود که حقوق اولیه انسانی دیگران را نقض می کند. بیشتر رفتارهای ضد اجتماعی را می توان به عنوان خصمانه یا پرخاشگرانه طبقه بندی کرد. اعمالی مانند سرپیچی از قدرت، دزدی، دروغگویی، بی احتیاطی و دستکاری همگی از رفتارهای ضد اجتماعی رایج در کودکان هستند.

کودکانی که ضد اجتماعی می شوند ممکن است به راحتی با دیگران دعوا کنند، عصبانی شوند یا با دیگران بحث کنند. و این خیلی قبل از اینکه مرحله نوجوانی سرکش اتفاق بیفتد.

در حالی که برخی از موقعیت های بیرونی (مانند نفوذ دوستان) ممکن است خارج از کنترل فوری شما باشد، کارهایی وجود دارد که والدین انجام می دهند که می تواند باعث رفتار ضد اجتماعی شود. از موارد زیر اجتناب کنید:

کتک زدن فرزندتان

 آیا تا به حال در زمان بزرگ شدن کتک خورده اید؟ متأسفانه 35 درصد از کودکان حداقل یک بار در سال  تنبیه بدنی را تجربه کرده اند. و متأسفانه تر، یک مطالعه 50 ساله که بیش از 160000 کودک را شامل می شد نشان داد که کتک زدن منجر به رفتارهای ضد اجتماعی می شود.

پرخاشگری، مشکلات سلامت روانی، و مشکلات شناختی – به علاوه باعث می شود کودکان حتی بیشتر از والدین خود سرپیچی کنند. باخت و باخت برای والدین

رسانه های خشونت آمیز

 بله، آن بازی‌های ویدیویی خشونت‌آمیز می‌توانند برای کودکان مضر باشند. یک مطالعه بزرگ در سال 2019 نشان داد که “همبستگی مثبت قابل توجهی بین قرار گرفتن در معرض بازی های ویدئویی خشونت آمیز و پرخاشگری نوجوانان” وجود دارد. بنابراین تلویزیون خشونت آمیز را خاموش کنید و به جای آن چند فيلم مناسب سن كودك را روشن کنید.

فشار همسالان

 من دوست ندارم پدر و مادر هلیکوپتری باشم، اما می دانم که یک روز همسالان پسرم تأثیر زیادی روی او خواهند داشت (امیدوارم بهترین ها). مطالعات نشان می دهد که بین همسالان منحرف و رفتار ضد اجتماعی ارتباط وجود دارد. بهترین راه برای کمک به کودک در انتخاب همسالان مناسب این است که مطمئن شوید آنها اعتماد به نفس بالایی دارند و در حال گفتگوی آزاد هستند. در کنار آنها باشید و الگویی باشید برای آموزش ارزش های خوب و توانایی انصراف از موقعیت های تحت فشار همسالان.

و اگر فرزند شما هنوز احساس عصبانیت یا خشونت می کند، به شدت پیشنهاد می کنم مهارت های زبان بدن خود را تقویت کنید تا بتوانید فوراً علائم غیرکلامی پرخاشگری را شناسایی کنید.

با رعايت نکاتی که در این مقاله ارائه شده است، شما به خوبی در راه ارائه آینده ای موفق برای فرزندان خود هستید.