مطالعات رشد کودک نشان مي دهد که انگیزه بیرونی (پاداش) کمتر از انگیزه درونی (کنجکاوی) موثر است. اکثر کودکان به پیامدهای بیرونی یا پاداش های مرتبط با کارها اهمیت نمی دهند. تبدیل کردن کار هاي خانه به یک امر خانوادگی، همکاری، همدلی و ارزش های خانوادگی را آموزش می دهد. پاداش انجام كارهاي خانه به عنوان یک خانواده بودن در کنار شما و راضی کردن شما است – یک پاداش انگیزشی درونی. دیدگاه روانشناسان در مورد کارها در طول سال ها تغییر کرده است.
ما قبلاً معتقد بودیم که كارهاي خانه را مي توان به روش هاي زير كودك آموزش داد:
1.وظایف مناسب سن را به کودک محول کنید.
2. با روش های مختلف (نمودار برچسب، پول، پذیرایی، و غیره) به کودک برای تمام کردن کارها پاداش دهید.
مشکلی که هم روانشناسان و هم والدین سال ها با آن مواجه بودند این بود که این استراتژی ها به سادگی کار نمی کردند. بله، می‌توانید با پرداخت پول، کودکتان را وادار به شستن ظروف کنید. اما کودک دیگر هرگز این کار را انجام نداد، مگر اینکه به آنها پول بدهید. با گذشت زمان، حتی اگر پول پرداخت كنيد، کودک راه‌هایی برای اجتناب از شستن ظرف‌ها پیدا مي كند. از انجام كارهاي خانه متنفر بود و در نهایت اهمیتی به دریافت حقوق نمی‌داد.
این به این دلیل است که ما تحقیقات در مورد آنچه واقعاً کودکان را برای انجام كارهاي خانه انگیزه می‌دهد نادیده می‌گیریم. انگيزه كودك پاداش یا پول نیست. در واقع، مطالعات مربوط به رشد کودک مدت ها پیش نشان داد که انگیزه بیرونی (پاداش) کمتر از انگیزه درونی (کنجکاوی یا میل طبیعی) مؤثر است.
در مرحله بعد، روانشناسان از توصیه پاداش دور شدند و «پیامدهای طبیعی» را پیشنهاد کردند.
طرح ساده
1.به کودک کاری بسپارید.
2. اگر کودک این کار را انجام نداد، باید پیامدهای طبیعی و منطقی آن را بیاموزد. مثلاً اگر ظرف ها را نمی شستند، ظرف تمیزی برایشان باقی نمی ماند که از آن غذا بخورند.
مشکل به زودی آشکار شد – کودکان به اندازه کافی به عواقب آن اهمیت نمی دادند. آنها روی زمین های گل آلود راه می رفتند، در اتاق های پر از لباس های کثیف قدم می زدند و از بشقاب های کاغذی یا حوله می خوردند.
پس از سالها که والدین استراتژی‌های بی‌اثر ارائه می‌دادند و خودم به عنوان والدین در این راه‌ها تلاش می‌کردم و شکست می‌خوردم، سرانجام به چیزی جدید (هرچند قدیمی) برخورد کردم.
چگونه فرهنگ های مختلف در آموزش انجام کارهای روزمره به کودکان موفق می شوند.
روانشناسان و انسان شناسانی که فرهنگ های بومی را در آمریکای مرکزی مشاهده کردند، دریافتند که کودکان انجام کارهای خانه را یاد می گیرند، مایل به انجام آن ها هستند و از کمک کردن (انگیزه درونی!) لذت می برند، زیرا مادرانشان از سنین پایین این کارها را همراه با آنها انجام می دهند.
هنگامی که کودکان 2 ساله می شوند، رشد طبیعی آنها آنها را تشویق می کند که نزدیک والدین خود باشند و از والدین خود تقلید کنند. در بسیاری از فرهنگ ها، والدین از قدرت این میل برای تقلید استفاده می کنند، در حالی که در برخي كشورها، تمايل براي سركوب اين ميل طبيعي كودك وجود دارد
یک سناریوی معمولی
یکی از والدین شروع به شستن زمین می کند. یک کودک نوپا سعی می کند تي را بگیرد، آب را از سطل پاشیده و روی زمین خیس می لغزد. بسیاری از والدینی که می شناسم فوراً کودک نوپا را برمی دارند، تمیز می کنند، با اسباب بازی یا وسایل الکترونیکی حواس پرتی در مکانی امن می اندازند و در اسرع وقت تمیز کردن را تمام می کنند. یک والد بسیار خلاق ممکن است به کودک نوپا یک جارو و جارو اسباب‌بازی بدهد و از او بخواهد در یک منطقه امن دور از آشفتگی وانمود کند.
اصول اولیه
اما اگر از آنچه در فرهنگ‌های دیگر کار می‌کند پیروی کنیم، به والدین توصیه می‌کنم که هر چقدر هم که این کار بهم ریخته است، به کودک نوبتی بدهند، یا اینکه به کودک دستمال پاک کن خودش را بدهند و از او بخواهند که درست در کنار شما تمیز کنند. بله، اتمام کار بیشتر طول می کشد، اما وقتی فرزند شما 6 ساله شد، خودش به تنهایی پاکسازی می کند و شما به تلاش خود بسیار افتخار خواهید کرد. به هر حال، فرزندپروری یک بازی طولانی است. تبدیل کارها به یک امر خانوادگی، همکاری، همدلی و ارزش های خانوادگی را آموزش می دهد.
فرزندپروری آموزش است. والدین یافتن راه هایی برای افزایش انگیزه درونی است.
راز آموزش انجام کارهای روزمره به فرزندتان بسیار ساده است، پس:
1.از آنها بخواهید کارهای خانه را با شما انجام دهند یا شما با آنها کارهای خانه را انجام دهید.
فرزندتان می تواند با شما تمیز کند، با شما لباس بشویید، با شما بقالی بيايد، با شما از حیاط مراقبت کند و با شما آشپزی کند. شما به نوبه خود می توانید اتاق کودک خود را با آنها تمیز کنید و به او کمک کنید تا اسباب بازی های خود را مرتب کند.
2. هیچ پاداش، برنامه، یا لیست مورد نیاز وجود ندارد.
فرزند شما همان کاری را که شما انجام می دهید انجام می دهد. پاداش با شما بودن و راضی کردن شما، یادگیری وظایف خانوادگی است. پاداش فقط باید درونی باشد – برای افزایش انگیزه درونی، کنجکاوی طبیعی و تمایل آنها برای کمک به خانواده طراحی شده است.
امیدوارم از این بحث ایده گرفته باشید. چه چیزی برای خانواده شما کارآمد بوده است که به فرزندانتان انجام کارهای خانه را بیاموزید؟
مقاله مرتبط: نحوه تقسیم عادلانه کارهای خانه در ازدواج
